تمرکز کلاسیک ها بر کالبدشکافی سازمان رسمی است و تأکید عمده بر کارایی اقتصادی و ساختار رسمی است.
تیلور
به عنوان مروری بر مکاتب کلاسیک باید گفت که «تیلور» در نظریاتش به شدت عملگرا بود و به روشی اعتقاد داشت که از مشاغل فردی شروع کرده و با روشهای کاری فوق العاده بتواند ترتیبات مناسبی برای انجام وظایف گوناگون طراحی نماید. برنامه ریزی کار از انجام کار متمایز شد و مسئولیت برنامه ریزی به عهده مدیریت و انجـام کار به عهده کارگران بود. توجه عمده تیلور به طراحی روشهایی برای برنامه ریزی و ترتیبات کار بود.
فایول
دیدگاه «فایول» و گروه نظریه پردازان اداری کمتر عملگرا و بیشتر تجویزی بود. آنها باور داشتند که می توان اصـول مدیریت را برای هدایت مدیرانی که سازمانهای خود را طراحی می کردند، تدوین کرد. بنابراین مشغول ایجـاد تعدادی از «باید و نبایدهایی» یا تجویزهایی بودند که به مثابه راهنما برای تصمیم گیری مدیریتی به کار می رفت.
وبر
«وبر» کمتر به کشف راههای بهبود سازمانها پرداخت، او بیشتر مشغول ارائه تصویر توصیفی کم رنگی از ویژگیهای ساختارهای بوروکراتیک بود که جدیدا پدید آمده بودند. نظریـه هـای وبـر عمدتاً توصیفی، و توصیه های تیلور و فایول عملگرا و تجویزی بودند و این یکی از تفاوتهای آنهاست. همچنین توجـه تیلور و فابول بر ویژگیهای داخلی سازمان ها متمرکز بود امـا وبـر بـه تأثیر زمینـه هـای اجتماعی، فرهنگی و تکنولوژیکی بر ساختار و عملکرد سازمان نیز توجه نمود.
به طور خلاصه:
- تمرکز کلاسیک ها بر کالبدشکافی سازمان رسمی است و تأکید عمده بر کارایی اقتصادی و ساختار رسمی است
- ریچارد اسکات معتقد است که کلیه نظریه پردازان کلاسیک بر ساختار تجویزی و تکلیفی در سازمان تأکید دارند
- تیلور دارای نگرش به شدت عملگرایانه است و فایول رویکرد کمتر عملگرایانه و بیشتر تجویزی دارد. وبـر هـم رویکرد توصیفی دارد
- کار تیلور عمدتاً در سطح روانشناسی اجتماعی و کار وبـر و فـایول در سطح ساختاری قرار دارد. سطح روان شناسی اجتماعی به بررسی رابطه فرد و شغل، و سطح ساختاری به بررسی اصول و الگوهای ساختار ماننـد بوروکراسی می پردازد
- تمرکز فایل بر بهبود مدیریت در مفهوم کلی از طریق اصول عام بود و تئوری نظام یافته از مدیریت ارئه کرد.
