امیل دور کیم
جامعه شناس (فرانسوی ۱۹۱۷-۱۸۵۸)
یکصد سال بعد از معرفی مفهـوم تـقـسیم کـار توسط اسمیت، امیل دورکیم جامعـه شـنـاس فرانسوی، کتابی درباره تقسیم کار به رشته تحریر درآورد. دورکیم در کتاب خـود تـحـت عنـوان «تقسیم کار در جامعه» که آن را در سال ۱۸۹۳ منتشر کرد، مفهـوم تـقـسیم کـار را فراتر از سازمان‌های تولیدی بسط داد؛ طوری که تغییر جهت ساختاری از جوامع کشاورزی به جوامع صنعتی را که با انقلاب صنعتی همراه بود، تبیین کند. دورکـیـم ایـن تغییر را در قالب افزایش در تخصصی شدن، سلسله مراتب و وابستگی متقابل وظایف کاری توصیف کرد. نظریه پردازان اولیه سازمان مدرنیست، این مفاهیم را ابعاد کلیدی تعریف و توصیف سازمان‌های پیچیده، که در فصل چهار خواهید دید، تصور می کنند. خواهد وعه ای که از سیان ابه رق دورکیم تمایز بین جنبه های رسمی و غیر رسمی سازمان را مطرح و بر ضرورت توجه به نیازهای اجتماعی کارگران و همین طور تقاضاهای آنها برای ساماندهی تلاش هـای کـاریـشـان بـه صورت رسمی، تأکید کرد. نیازهای اجتماعی، موضوع عمده مورد توجه حوزه های رفتار سازمانی و روان شناسی صنعتی و سازمانی است. تمایز بین جنبههای رسمی و غیر رسمی سازماندهی، تنش بین جنبههای اقتصادی و انسان گرایانه سازماندهی را آشکار کرد که سازمان دهندگان را رنجانید و دورکیم علاوه بر اثر خود در مورد تقسیم کار، با کار بر روی روش شناسی ، نقش عمده ای در ایجاد جامعه شناسی به عنوان یک رشته ی علمی ایفا کرد. به طور خاص دورکیم با تحریر کتاب‌هایی نظیر قواعد شیوه جامعه شناسانه و خودکشی” که بر اندازه گیری عینی و توصیف و تحلیل آماری تأکید می کرد، به استقرار مبانی روش شناسانه اثبات گرایانه ” نـه فقـط بـرای جامعه شناسی، بلکه برای نظریه سازمان مدرنیست کمک کرد.
