پـس از تبیین مفهـوم حکمرانی، انـواع آن یعنی حکمرانـی خـوب، حکمرانـی سـالم، حکمرانی تعالی گرا و حکمرانی شبکه ای تشریح می شـود.
مفهوم حکمرانی وسـیـع تـر از حکومت است. حکومـت بـه طـور مشخص بـا نقـش مقامات سیاسی در حفظ نظم اجتماعی در سرزمینی معین و اعمـال قـدرت اجرایی در محدوده آن سروکار دارد.
در حالی که حکمرانی به سه مفهوم زیر تأکید دارد:
پاسخگویی و حساب پس دهی:
به اثربخشی و نفوذ افراد تحت حاکمیت بر حاکمان اشاره دارد.
مشروعیت :
به حق دولت بر اعمال قدرت بر شهروندان و گستره حقانیت این اعمال قدرت اشاره دارد.
شفافیت :
بر موجودیت سازوکارهایی برای تضمین دسترسی و آگاهی عامه نسبت به فرآیند تصمیم گیری اشاره دارد.
حکمرانـی عمـومـی بـه اعمـال اقتـدار عمومی توسط حکومت بـا هـدف تنظیم قوانین و مقررات و ارائـه خدمات به جامعه اطلاق می شود. ابعاد سه گانه حکمرانی عمومی عبارت اند از:
کارایی:
حکمرانی خوب مستلزم وجود فرآیندها و نهادهایی است که حاصل آن تأمین نیازهای جامعه، توام با بهترین استفاده از منابع در دسترس میباشد. مفهوم کارایی در چارچوب حکمرانی خوب در برگیرنده استفاده پایدار از منابع طبیعی و حفظ محیط زیست است.
شراکت:
نظرات همه افراد باید در تصمیم گیری ها لحاظ شود؛ به عبارت دیگر همه افراد به طور مستقیم با غیر مستقیم بایستی در تصمیم گیری ها، مشارکت نمایند. البته برای تحقق چنین هدفی، ابتدا شهروندان باید مشارکت را تمرین نموده و به تدریج یک جامعه مدنی سازماندهی شده، شکل گرفته و در کنار آن آزادی های اساسی نظیر آزادی بیان و اجتماعات تضمین شود.
شفافیت:
به معنای آزاد گذاشتن جریان اطلاعات و قابل دسترس بـودن آن بـرای همه کسانی که در ارتباط با تصمیمات هستند.
نظریـه هـای متعددی در باب مفهـوم حکمرانی عمومی ارائـه شـده اسـت کـه از میان آنهـا نـظـریـه هـای حکمرانی خوب، حکمرانی سالم، حکمرانی تعالی گرا و حکمرانی شبکه ای اهمیت بیشتری دارد.
